Termin „mitomania” jest używany w kontekście patologicznego kłamstwa, które objawia się poprzez tendencję do snucia nieprawdziwych opowieści i kreowania alternatywnej rzeczywistości. Podstawową formą terapii dla osób cierpiących na ten problem jest psychoterapia. Wymienione zaburzenie często prowadzi do kłopotów w relacjach międzyludzkich, a jego symptomy pojawiają się z reguły podczas wieku dojrzewania. Mitomania jest bardziej powszechna wśród kobiet.
Pod pojęciem mitomanii, znanym również jako patologiczne kłamstwo, kryje się tendencja do fabrykowania nieistniejących historii. W terminach specjalistycznych, mitomania jest nazywana syndromem Delbrücka – nazwa ta pochodzi od niemieckiego psychiatry Antona Delbrücka, który jako pierwszy opisał to zaburzenie. Inna nazwa to pseudologia fantastyczna, co tłumaczy się jako „fantastyczne kłamstwo”. Takie zachowanie jest klasyfikowane jako zaburzenie osobowości.
Charakterystyczną cechą patologicznego kłamania jest to, że osoba tworząca nieprawdziwe opowieści jest pełna przekonania co do prawdziwości swoich słów, a żadne argumenty nie są w stanie jej przekonać o kłamstwie. Innymi słowy, pacjent nie jest w stanie oddzielić rzeczywistości od fikcji, prawdy od kłamstwa. Często pragnie zaprezentować swoje życie jako lekkie i szczęśliwe, stąd też kreuje fałszywe obrazy rzeczywistości. Osoby z mitomanią mają skłonność do posiadania wielu kompleksów i cechuje je niska samoocena. Paradoksalnie, często są też pełne samouznania, ignorują opinie innych i mają duże zdolności konwersacyjne.
Osoby, które stale kłamią, zazwyczaj nie potrafią rozróżnić swojej wyimaginowanej rzeczywistości od prawdziwej. Pierwsze oznaki mitomanii zazwyczaj pojawiają się podczas okresu dojrzewania. Do pseudologii zalicza się również fabulacje – baśniowe przekształcenia wspomnień i tendencja do wymyślania wydarzeń, które odgrywają kluczową rolę w naszym życiu. Mitomania jest podobna do urojenia – zaburzenia myślenia, które polega na błędnych przekonaniach odpornych na jakiekolwiek argumenty. Istnieje wiele typów urojeń, które są najbardziej charakterystyczne dla schizofrenii.